Dzieje Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej związane są z cudownym obrazem, którego powstanie datuje się na XII wiek. Pierwsze wzmianki dotyczące obrazu pojawiają się około roku 1620, kiedy to mieszczanin z Wieliczki – Krzysztof Bąkowski – ofiarował go dominikanom. Obraz miał cudownie ocaleć z pożaru domu i uratować rodzinę. Dominikanie nie zadbali należycie o dzieło, więc zagniewany właściciel przeniósł obraz do kościoła w Bochni. Już od XVII wieku notowane są przypadki uzdrowień i cudów dziejących się za pośrednictwem obrazu Matki Boskiej Bocheńskiej. Z czasem jeszcze bardziej wzmógł się kult obrazu. Coraz szerzej po całym kraju rozchodziły się wieści o tym zdarzeniu. jak również o łaskach jakich wierni w tym miejscu doznali. W XX wieku powzięto starania związane z koronacją obrazu i 26 grudnia 1933 roku Ks. Biskup Franciszek Lisowski przywiózł do Bochni dekret papieski, zezwalający na koronację i wyznaczający Jego osobę na koronatora obrazu. W 1998 roku Kościół św. Mikołaja, w którym znajduje się obraz, został podniesiony do rangi bazyliki mniejszej. Bocheńska Bazylika Mniejsza jest budowlą gotycką i datowana jest na pierwszą połowę XV wieku. Około dwieście lat później świątynia zostaje częściowo zniszczona przez pożar, jednak wnętrze zostaje odrestaurowane i przerobione na styl barokowy. Życie religijne w Bochni od stuleci koncentrowało się przy kościele św. Mikołaja. Tak jak niegdyś, również i dziś pielgrzymują tłumy wiernych do bocheńskiego sanktuarium.